Νανοϊστορία μιας ζωής
Της Μεγάλης Παρασκευής ο ήχος μπήκε απ' τα ρουθούνια. Τον ζέστανε κι αποκοιμήθηκε.
Της Ανάστασης ο ήχος μπήκε απ' τα μάτια. Τον τρύπησε και ξύπνησε.
Ηταν, λέει, στην πατρίδα του κι ήταν χαρούμενος. Τ' ονειρο πέθανε.
Τα βράδυα,κάτω απ' τη γέφυρα του Πηνειού, στη σκιά της εκκλησίας,
ο Τζεμάλ κυλάει τα όνειρά του σε κουβέρτα παιδική.
Το πρωί τ' απλώνει στον ήλιο να στεγνώσουν.
Piccola soria di una vita
Il suono del Venerdì Santo, aveva entrato dalle narici. Lo ho riscaldato e si addormentò.
Il suono del Risurrezione aveva entrato dagli occhi.L' ho perforati e si risveglio.
Era, dice, nella sua patria ed era felice. Il sogno è morto.
Di notte, sotto il ponte Penaeus, all'ombra della chiesa,Il Cemal rotola i suoi sogni in una coperta infanzia.
Ogni mattina li diffonde al sole ad asciugare.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου