Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Ελα, μέχρι να συνέλθει - διήγημα απο το Σκοτωμένο νερό, στο Ποιείν



Μέρος των σχολίων

-Τα ρέστα μου!

-Και αυτό για την Λενιώ
Ε ρ ε θ ι σ μ ο ί
Αθήνα 14 / 10 / 13....(ποίημα)

-...πυκνο κοφτο σαν μικρες λαμψεις μαχαιριου κειμενο…..κρατωντας το παρθιο βελος ,
γιατο τελος…….Γεια στα χερια σου….και στην ψυχη σου…

- Είστε μια κλάση πιο μπροστά από ότι απασχολεί την πεζογραφία σήμερα... 
Αν δεν είχε μεσολαβήσει η παρακμή του ευπώλητου, θα σας καλωσόριζαν ως συνέχεια του Μάριου Χάκα και του Γιώργου Ιωάννου...
Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια θέλω να ψάξω βιβλίο λογοτεχνίας για να το διαβάσω...
Εδώ δεν πάει το να είστε καλά, πάει το ευχαριστώ.
Περισσότερα στο  :


Ελα, μέχρι να συνέλθει 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου