Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

ο Μπαμπαγιούμ απο τον Κώστα Στοφόρο στο literature

Πιστεύω με επιμονή και …δογματισμό ότι η γνώση μπορεί να είναι διασκεδαστική. Και κάθε τόσο εμφανίζονται βιβλία που επιβεβαιώνουν την πεποίθησή μου αυτή.

Read more at: http://www.literature.gr/

Μπορούν τα χρυσόχαρτα από τις καραμέλες να γίνουν αστέρια και να σχηματίσουν τον Σταυρό του Νότου; Ναι, ασφαλώς! Αρκεί μια παραμυθού να πάρει το μαγικό της ραβδί και να αρχίσει να μας λέει την ιστορία. Αρκεί μια εικονογράφος/ ζωγράφος να πάρει τα πινέλα της και να ζωγραφίσει με τέχνη και φαντασία. Κι έτσι βγαίνει ένα βιβλίο όπως «Ο Μπαμπαγιούμ και οι καραμέλες» (εκδόσεις Διάπλους) της Ελένης Αναστασοπούλου με εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη. Ένα παραμύθι που μας ταξιδεύει στο Κιπέρα, κει πέρα μακριά στην Αφρική, ένα μικρό χωριό όπου ζει ο μικρός Αζίζ. Εκεί όπου ζει και ο γιγαντόσωμος Μπαμπαγιούμ που αγαπάει τις καραμέλες, αλλά όχι τα παιδιά. Εκεί, σ’ αυτό το μικρό χωριό, ένα βράδυ, με την αφορμή της γέννησης ενός μωρού θα συμβούν πράγματα μαγικά. Και σαν τους τρεις Μάγους με τα δώρα, τρεις φίλοι θα χαρίσουν ένα ασημένιο χαμόγελο, ένα χρυσόχαρτο από το δέντρο που στόλισαν τα παιδιά κι ένα μυρωδάτο γιασεμί που μόλις είχε ανοίξει τα πέταλά του… «Κι αν με ρωτάτε για τον Αζίζ, τη Λούλου, τον Μούσα και τ’ άλλα παιδιά, / κει πέρα στο Κιπέρα, κει πέρα μακριά στην Αφρική, / παίζουν στα χώματα ακόμα με καραμελόχαρτα και κουρελάκια/ και το ζαχαροκάλαμο στο στόμα/ Φορούν χαμόγελο ασημί / φτιάχνουν μπάλες και κουκλάκια/ κι αυτοκίνητα με ρόδες από καπάκια. Το βιβλίο περιέχει και CD με αφήγηση του παραμυθιού από τη συγγραφέα και πρωτότυπη μουσική από την Αφρική (τραγουδούν παιδιά από το Κιπέρα και το Κινταμάλι)

Read more at: http://www.literature.gr/

http://www.literature.gr/diaskedazo-ke-matheno-tou-kosta-stoforou/

ΔΥΣΣΑΚΟΣ: Κριτικη της Ευης Δημοπούλου στο diastixo

Ελένη Αναστασοπούλου: «Δυσσάκος» κριτική της Εύης Δημοπούλου

Σε ένα ταξίδι εσωτερικό μάς παρασύρει ο Δυσσάκος (εκδόσεις Γαβριηλίδη) της Ελένης Αναστασοπούλου, εκεί όπου η ψυχή είναι πανίσχυρη. Ταξίδια κοντινά και μακρινά, ταξίδια του σώματος και του νου, όλα χωρέσανε στο δισάκι του. Αλλά αυτό δεν βαραίνει στους ώμους του. Η ψυχή μόνο ζητά να ελαφρώσει.
Ο Δυσσάκος ή Δισάκος, κατά την ανορθογραφία του δασκάλου, είναι σύμφωνα με τον τελευταίο ο άνθρωπος που γιατρεύει όλους τους πόνους του κόσμου, αλλά κατά τη συγγραφέα ο άνθρωπος που αγωνίζεται για να γιατρέψει τους δικούς του πόνους, να μετατρέψει το άλγος του σε άκος, γι’ αυτό και μετονομάζεται Άκης, λες και με την ένδυση ενός άλλου ονόματος, ηχητικά συγγενικού, θα μπορέσει να οικειοποιηθεί και τα χαρακτηριστικά της ίασης, της γιατρειάς της ψυχής. Σαν ένας σύγχρονος Οδυσσέας, θα περιπλανηθεί αναζητώντας τη δική του Ιθάκη. Η περιπλάνησή του είναι η αναζήτηση της ταυτότητάς του.

Ο Δυσσάκος είναι κάτι πέρα από την Οδύσσεια δύο απλών και καθημερινών ανθρώπων. Είναι η Οδύσσεια ενός ολόκληρου λαού που, χωρίς να φοβηθεί τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, συνεχίζει το ταξίδι του ψάχνοντας να βρει τη χαμένη του ταυτότητα.

Το Μαρικάκι ή Μαρία είναι το δεύτερο σημαντικό πρόσωπο του μυθιστορήματος, η πρωταγωνίστρια της δικής της τραγωδίας. Δύο ιστορίες παράλληλες κι όμως αλληλένδετες. Η Μαρία δεν θα περιπλανηθεί σε τόπους μακρινούς για να βρει τη δική της Ιθάκη. Τα ταξίδια της είναι μόνο ταξίδια του νου, του πνεύματος και της ψυχής. Μια φορά θα ταξιδέψει με το σώμα, το σώμα που θα γίνει ο φάρος για το καράβι του Οδυσσέα που δεν βρίσκει το δρόμο του γυρισμού.
Αξιοσημείωτοι είναι οι αφηγηματικοί τρόποι με τους οποίους η συγγραφέας ξεδιπλώνει την ιστορία. Η αφήγηση της δασκάλας συχνά διακόπτεται από τα γράμματα του πατέρα του Δυσσάκου από τη μια και της Μαρίας από την άλλη, αλλά και από τους διαλόγους των αντρών στο καφενείο και των γυναικών της αυλής, σε σημείο που ο αναγνώστης ξεχνά πολλές φορές την παρουσία της αφηγήτριας και την ξαναθυμάται κάπου προς το τέλος, καθιστώντας την έτσι πιο διακριτική. Τα γράμματα δίνουν φωνή στους ήρωες, τους κάνουν πιο διάφανους, πιο τραγικούς και σαν ένα είδος μονολόγου αποκαλύπτουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, ενώ παράλληλα προωθούν και την εξέλιξη της ιστορίας.
Δυσσάκος Ελένη Αναστασοπούλου Γαβριηλίδης

Δυσσάκος Ελένη Αναστασοπούλου Γαβριηλίδης

Οι διάλογοι των αντρών στο καφενείο και των γυναικών της αυλής, πέρα από τη διαφορά στον τυπογραφικό τους χαρακτήρα, ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο κείμενο σαν λεκτικά διαλείμματα, θυμίζοντάς μας τον Χορό της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Τα μέλη του Χορού αποτελούν μέρη της τοπικής κοινότητας και διαμορφώνονται ανάλογα με την ταυτότητα των κεντρικών προσώπων. Οι σχέσεις του Χορού με τους βασικούς ήρωες αντανακλούν κάτι από τον χαρακτήρα, το κοινωνικό στάτους ή την ψυχολογική κατάσταση των τελευταίων. Σαν τον τραγικό Χορό, οι άντρες του καφενείου και οι γυναίκες της αυλής δεν προβαίνουν σε ενέργειες που προωθούν την εξέλιξη της ιστορίας. Σχολιάζουν, υπογραμμίζουν τη δράση και προσδίδουν προοπτική στα δρώμενα.
Η γλώσσα πάλλεται ανάμεσα στη νοσταλγία του γλωσσικού ιδιώματος των κατοίκων του χωριού και στη σταδιακή εξάλειψή του από τους ανθρώπους της νέας γενιάς. Πέρα από τη γλωσσική εξέλιξη που αντικατοπτρίζει το πέρασμα από τη μια γενιά στην άλλη, στη μετάβαση αυτή περιλαμβάνονται και οι ιστορικές και κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων πενήντα χρόνων στην Ελλάδα και σκιαγραφούνται παράλληλα με την προσωπική μοίρα των ηρώων, ανάγοντας το μυθιστόρημα από τη σφαίρα του προσωπικού σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Ο Δυσσάκος είναι κάτι πέρα από την Οδύσσεια δύο απλών και καθημερινών ανθρώπων. Είναι η Οδύσσεια ενός ολόκληρου λαού που, χωρίς να φοβηθεί τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, συνεχίζει το ταξίδι του ψάχνοντας να βρει τη χαμένη του ταυτότητα.

http://diastixo.gr/kritikes/ellinikipezografia/5800-dussakos

Ο ΔΥΣΣΑΚΟΣ στην ΕΡΤ

Καλεσμένη στην εκπομπή του Πρώτου Προγράμματος "Μπλε σαν πορτοκάλι'', η Ελένη Αναστασοπούλου συζητά με τον Γιώργο Γιανναράκο και τη Μαίρη Βενέζη για τον "Δυσσάκο", ένα μυθιστόρημα - πέρασμα από τη μια γενιά στην άλλη, από τον Οδυσσέα στον Δυσσάκο, με τα όρια του προσωπικού βιώματος να διαχέονται στο συλλογικό. Η προσωπική μυθολογία των ηρώων συνυφαίνεται με το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο των τελευταίων 50 χρόνων στην Ελλάδα. Και οι ήρωες αυτοί είναι, μεταξύ άλλων, ο Δυσσέας, ο Οδυσσέας, ο Δυσσάκος (ή Δισάκος), το Μαρικάκι, η δασκάλα, που στις σελίδες του βιβλίου ενίοτε ακτινοβολούν περισσότερο από τα ιστορικά πρόσωπα. Επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στην πλοκή παίζουν οι θαμώνες του καφενείου και οι γυναίκες της αυλής, που σαν αρχαίος χορός συμπλέουν, τρόπον τινά, με τα πάθη και τις χαρές των άλλων. Εκπροσωπώντας την κοινότητα, δεμένοι κι αυτοί με την ίδια μοίρα, καταθέτουν την πείρα τους σχολιάζοντας πράξεις και παραλείψεις.

Ο Δυσσάκος είναι ένα μυθιστόρημα που προσφέρει μεγάλη ανάσα στον αναγνώστη, ανοίγει ορίζοντα μιας άλλης ζωής, κυρίως μέσα από την πλούσια και συγκινητική γλώσσα του αφηγητή και των ηρώων του.
https://www.youtube.com/watch?v=N5_eYg8Nwqo

Κυριακή 24 Απριλίου 2016

ERT- Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου με την Ελένη Αναστασοπούλου

http://www.ert.gr/larisaekdilosi-gia-tin-pagkosmia-imera-pedikou-vivliou-me-tin-eleni-anastasopoulou-sti-nikea/

Λάρισα: Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου με την Ελένη Αναστασοπούλου

05.04.2016 ΕΙΔΗΣΕΙΣ, Λάρισα, Περιφερειακοι σταθμο

Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του δημοτικού Σχολείου Νίκαιας διοργάνωσε εκδήλωση στην οποία προσκάλεσε τη Λαρισαία συγγραφέα παιδικών βιβλίων και Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης Ελένη Αναστασοπούλου η οποία παρουσίασε και συζήτησε με τα παιδιά το βιβλίο της «Ο Μπαμπαγιούμ και οι καραμέλες». Η εκδήλωση έγινε στο Αμφιθέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Νίκαιας.

Φιλαναγνωσία -Ημέρα παιδικού βιβλίου

http://wwwharitinicom.blogspot.gr/2016/04/blog-post_10.html?m=1

"Όσο ανεβαίνουμε βαθμίδα, δυστυχώς, τόσο κατεβαίνουμε σε δράσεις φιλαναγνωσίας."

Η Διευθύντρια Εκπαίδευσης Περιφέρειας Θεσσαλίας ,κ.Ελένη Αναστασοπούλου,μιλά για την εμπειρία της ως εκπαιδευτικός αλλά και από τη διοικητική της θέση σχετικά με τις δράσεις φιλαναγνωσίας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Η κυρία Αναστασοπούλου,συγγραφέας και η ίδια,μιλά για το νέο της παραμύθι,με τίτλο: Ο Μπαμπαγιούμ και οι καραμέλες,που κυκλοφορεί από τις εκδ. Διάπλους.

Πείτε μας λίγα λόγια για την αξία της φιλαναγνωσίας στο σχολείο.

Το παιδί και το βιβλίο. Ακούγεται σαν τίτλος παραμυθιού είναι όμως δύο μέλη μιας σχέσης την οποία οφείλουμε να στεριώσουμε και να ενισχύσουμε. Οι εκπαιδευτικοί εμψυχώνουμε τους μαθητές μας, γινόμαστε διαμεσολαβητές μεταξύ των μαθητών μας και των βιβλίων και ταυτόχρονα είμαστε συναναγνώστες σε μια κοινότητα αναγνωστών αυτή που θέλουμε να δημιουργήσουμε με τους μαθητές μας. Αυτός θα έλεγα ότι είναι ο πρώτος στόχος των δράσεων φιλαναγνωσίας στο σχολείο.

Τι προσδίδει στο παιδί η διαδικασία αυτή;

Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία θα προκύψει η ανάδυση ενός αναγνώστη λειτουργικού και δημιουργικού ο οποίος μέσα από τη σχέση του με το βιβλίο θα ανοίξει ένα παράθυρο,vice versa, προς δύο κατευθύνσεις: προς τον έξω κόσμο και προς τον εσωτερικό δικό του κόσμο.

Επιπλέον, όταν το παιδί αγαπήσει κι εξοικειωθεί με το βιβλίο,διότι θα έχει ανακαλύψει ότι πάντα υπάρχει ένα βιβλίο που αγγίζει τους προβληματισμούς του και τις αναζητήσεις του, τότε θα δοθεί η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό ν’ αναπτύξει αναγνωστικές δράσεις μέσω των οποίων θα προσεγγίσει μαθητές/τριες που ίσως θεωρούνται ή καλύτερα φαίνονται αδιάφοροι.

Πότε η ανάγνωση ενός βιβλίου στο σχολικό περιβάλλον έχει αξία και ουσία;

Αν η ώρα της φιλαναγνωσίας δεν υποπέσει σε μια συμβατική διδακτική ώρα αλλά αντίθετα γίνει μια νησίδα αποσυμπίεσης και ευχαρίστησης τότε οι μαθητές/τριες θα νιώθουν δημιουργικοί/ες κι ελεύθεροι/ες να εκφράσουν τις ιδιαίτερεςσκέψεις, επιθυμίες και αντιλήψεις τους, δηλαδή αυτές που τις/τους χαρακτηρίζουν ως προσωπικότητες και τους/τις κάνουν να ξεχωρίζουν.

Ποιοι είναι οι "κανόνες"-τα δικαιώματα του μικρού αναγνώστη;

Επειδή το διάβασμα είναι μια επίκτητη κι όχι εγγενής λειτουργία, ας μάθουμε στα παιδιά,με το δικό μας παράδειγμα, ν’ αγαπούν το βιβλίο. Να μην ξεχνούμε όμως τα δικαιώματα του μικρού αναγνώστη όπως: το να ξεφυλλίζει απλώς ένα βιβλίο, να το αφήνει στη μέση, να διαβάζει όσες φορές θέλει το ίδιο βιβλίο και να νοιώθει ο ήρωας του, να διαβάζει ό,τι του αρέσει και οπουδήποτε του αρέσει, να διαβάζει δυνατά ή να απαιτεί ησυχία, να μην απολογείται για τις αναγνωστικές του προτιμήσεις διότι το διάβασμα πάνω απ’ όλα είναι ευχαρίστηση.

Τι διαπιστώνετε για τη διάδοση ή την εφαρμογή της φιλαναγνωσίας

από τη θέση της διευθύντριας Α/βάθμιας & Β/βάθμιας εκπαίδευσης για τα σχολεία της Θεσσαλίας;

Ας ξεκινήσουμε από τη βεβαιότητα ότι το σχολείο, είναι ο ιδανικός χώρος για να πραγματοποιηθούν δραστηριότητες πουέχουν κέντρο και αναφορά το βιβλίο. Το βιβλίο ως αγωγή της ψυχής, το βιβλίο ως το μέσο που θα εισαγάγει τον μαθητή και τη μαθήτρια στον γοητευτικό κόσμο της λογοτεχνίας, που θα τον/την μυήσει στον μαγευτικό κόσμο της τέχνης, του πολιτισμού και της γνώσης. Απ’ την άλλη υπάρχει το βιβλίο που αντιπροσωπεύει το εργαλείο δια μέσου του οποίου, ο μαθητής/τρια θα περάσει ή όχι την τάξη, θα εισαχτεί ή όχι στο πανεπιστήμιο, θα πάρει καλούς ή κακούς βαθμούς. Αυτό το βιβλίο- εργαλείο, στο τέλος της προσπάθειας θα αποσυρθεί στα αζήτητα διότι δεν θα έχει πια καμιά χρησιμότητα. Ξεκινώντας από αυτές τις δύο παραδοχές κι από μια ακόμη, αυτή της γνωσιοκεντρικής, βαθμοθηρικής δόμησης κι επιλεκτικής λειτουργίας του σχολείου της δευτεροβάθμιας, κυρίως, βαθμίδας απαντώ εμμέσως πλην σαφώς στην ερώτησή σας.

Ποια είναι η εκτίμησή σας ανά βαθμίδα;

Όσο ανεβαίνουμε βαθμίδα, δυστυχώς, τόσο κατεβαίνουμε σε δράσεις φιλαναγνωσίας.

Έχετε ασχοληθεί με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Θέλετε να μας μιλήσετε για το πρόσφατο βιβλίο σας;

Το τελευταίο μου βιβλίο για παιδιά -κι όχι μόνο- έχει τίτλο «Ο Μπαμπαγιούμ και οι καραμέλες» και είναι μια ιστορία μικρής φόρμας , δηλαδή είναι μια σύντομη διήγηση που μοιάζει με παραμύθι και δίνει μια εικόνα από τον κόσμο των παιδιών της Αφρικής.

Στο Κιπέρα- πραγματικό χωριό της Τανζανίας- κει πέρα μακριά στην Αφρική ζούσαν «εβδομήντα εφτά παιδιά κι ενενήντα τρεις μεγάλοι, δεκατρείς μαϊμούδες και σαράντα δύο παπαγάλοι… η Μπίμπι, ο μικρός Αζίζ κι ένας τεράστιος, ο Μπαμπαγιούμ, που αγαπούσε πολύ τις καραμέλες και καθόλου μα καθόλου τα παιδιά».

Έτσι αρχίζει η ιστορία, η οποία στηρίζεται σε πραγματικά περιστατικά όπως τα έζησα στην Αφρική και στο Κιπέρα. Είναι μία πόρτα στον κόσμο μέσα από την καθημερινότητα του μικρού Αζίζ και της παρέας του. Δίνει πληροφορίες γι'αυτό τον άλλο κόσμο με ρεαλιστική ματιά αλλά με λόγο προσιτό κι ευχάριστο ανάλογο της

αντιληπτικής ικανότητας του παιδιού

Θεσσαλία τηλεοραση "ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" ΕΛΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ 14 04 2016

Μια κουβέντα με τον Γιάννη Γιαννακόπουλο για την εκπαίδευση... εφ' όλης της ύλης

http://www.thessaliatv.gr/videos/4557/deksia-kai-aristera-elenh-anastasopoyloy-14-04-2016/

4ο Δ.Σ. ΛΑΡΙΣΑΣ: ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΛΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

http://paidis.com/2016/04/18/4%CE%BF-%CE%B4-%CF%83-%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%83-%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%85/

Παρουσιάσεις του "Δυσσάκου" της Ελένης Αναστασοπούλου

Διαβάστε παρακάτω τρεις βιβλιοπαρουσιάσεις του μυθιστορήματος "Δυσσάκος" της Ελένης Αναστασοπούλου σε σχετικές εκδηλώσεις.

Η πρώτη από τον Τάσο Μάτο (Θέατρο ΟΥΗΛ - Λάρισα)
Η δεύτερη από την Θεοδώρα Μπλάκου (Εμμανουήλειο - Τύρναβος)
Η τρίτη από τον Μανώλη Μπαντραλέξη (Εμμανουήλειο - Τύρναβος)

Πρόκειται για ευτυχή συγκυρία μιας και η συγγραφέας του Δυσσάκου όπως και όσοι έγραψαν γι' αυτόν είναι μέλη των Φίλων της Βιβλιοθήκης.

http://filoi-vivliwn.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

ΜΟΡΑ

rafal olbinski

powerofh.wordpress.com

Sammy Charmine

Μαύρος ουρανός

Μου πλάκωσε το στηθος

Είναι η Μορμώ;

΄Η μήπως είν’ η Μόρα

Η Σλάβα ερωμένη;

Σήμερα 24/4/16 οι πρώτες σελίδες της Μόρας

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

ΔΥΣΣΑΚΟΣ Ελευθερια

http://www.eleftheria.gr/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/item/104623-%CE%BF-%C2%AB%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82%C2%BB-%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8C.html

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ο «Δυσσάκος» κέρδισε το αναγνωστικό κοινό

23 Φεβ 2016 0:30:50

Πολιτισμός

Της Νατάσας Πολυγένη
Η Ελένη Αναστασοπούλου με τον «Δυσσάκο» κερδίζει επάξια μια θέση στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Εμπνευσμένη γραφή, ανατροπές και χιούμορ παρελαύνουν από τις σελίδες του βιβλίου, κρατώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο από την αρχή έως το τέλος. Ο «Δυσσάκος» παρουσιάστηκε χθες βράδυ στο θέατρο ΟΥΗΛ της Λάρισας, σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που συγκίνησε το αναγνωστικό κοινό της πόλης που έσπευσε να την παρακολουθήσει.
Ο φιλόλογος PhD κ. Τάσος Μάτος τόνισε ότι το νέο μυθιστόρημα της Ελένης Αναστασοπούλου με τίτλο «Δυσσάκος» αποτελεί ένα ολοκληρωμένο αφηγηματικό σύμπαν, ένα πέρασμα, ένα ταξίδι απο τη μια γενιά στην άλλη, στο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο των τελευταίων 50 χρόνων στην Ελλάδα. Ακόμη ο κ. Μάτος αναφέρθηκε στο πηγαίο και αυθεντικό χιούμορ της συγγραφέως αλλά και στη χρήση της εικόνας ως εκφραστικού εργαλείου. Καταλήγοντας, σημείωσε «Ο Δυσσάκος είναι ένα αφήγημα με το οποίο ο αναγνώστης θα αισθανθεί απόλαυση, ενώ αυθόρμητα δεν θα μπορέσει να αποφύγει και το στοχασμό της ζωής των ηρώων του έργου αλλά και της δικής του ζωής. Είναι το αφήγημα των τελευταίων πενήντα χρόνων της ελληνικής κοινωνίας· στην εξιστόρηση αυτή ο καθένας μας θα διακρίνει με σαφήνεια τις υποθήκες που έχουν εγγραφεί και τις σφραγίδες που έχουν τεθεί στις ζωές όλων μας».
Η συγγραφέας Μπέττυ-Βεατρίκη Μαγρίζου, κατά την παρουσίαση του βιβλίου υπογράμμισε ότι ο «Δυσσάκος» ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που ο αναγνώστης δεν θέλει να το αφήσει από τα χέρια του και οι συγγραφείς θα ήθελαν να το έχουν γράψει εκείνοΙ.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον τίτλο και το εξώφυλλο του βιβλίου που κοσμείται από το γλυπτό του κορυφαίου πρόσφατα χαμένου, γλύπτη Γιώργου Λάππα , από τη σειρά έργων του κριτικής στους ‘’Αστούς του Καλέ’’του Ροντέν. Η ωραία πλοκή του, είπε, ταξιδεύει τον αναγνώστη στην Ελλάδα του όχι και τόσο μακρινού μας παρελθόντος , στις σκληρές συνθήκες ζωής του χωριού, όπου γυναίκες μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, αφανείς ηρωίδες. Όπου οι πατεράδες αναγκάζονται να μπαρκάρουν γιατί κάτι πάντα τους κυνηγάει. Άλλοτε το πολιτικό καθεστώς , άλλοτε η ένδεια άλλοτε κάποιοι άλλοι λόγοι. Ή όπου υπάρχουν πατεράδες μπορεί να είναι τύραννοι. Παιδιά που μεγαλώνουν με την χαρά της αφέλειας αλλά χωρίς το πατρικό πρότυπο, χωρίς χάδια ψάχνοντας πρότυπα αλλού σε κάποιον ίσως δάσκαλο ή δασκάλα , δασκάλα στην περίπτωση του Δυσσάκου.
Ιδιαίτερη αναφορά, έκανε η κ. Μαγρίζου στο εύρημα της συγγραφέως να εκθέτει τα γεγονότα μέσα από γράμματα. Κάθε χρόνο στα γενέθλια του, στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ο Δυσσάκος παίρνει κι ένα γράμμα από τον ναυτικό πατέρα του. Κι είναι αυτά τα γράμματα τόσο γλαφυρά, τόσο περιεκτικά , τόσο ουσιώδη και αποδίδονται με απίστευτη μαεστρία στη γλώσσα. «Η Ελένη Αναστασοπούλου πολυγραφότατη, αφού και τα παιδικά της εκδίδονται το ένα πίσω από το άλλο, με την ιδιαίτερη δική της ξεχωριστή γραφή διεκδικεί και κερδίζει επάξια μια θέση στην σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία» κατέληξε η κ. Μαγρίζου.
Εντυπωσιασμένος ο αρχιτέκτονας κ. Νίκος Σαμαράς, από τη μαεστρία της συγγραφέως στη διάπλαση της μυθολογίας των ηρώων του βιβλίου αναφέρθηκε εκτενώς στα πρόσωπα, στη πλοκή αλλά και στην ικανότητα της Ελένης Αναστασοπούλου να αποκαλύπτεται σταδιακά, να συντηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη, να κλιμακώνει συναισθήματα.
Ακόμη, ο ομιλητής πρόσθεσε μεταξύ άλλων «Ο «Δυσσάκος» της Ελένης Αναστασοπούλου γίνεται «ηθογραφία» με κάποια βιωματικά στοιχεία, καθώς περιγράφει ήθη και έθιμα του τόπου της, αναφέρεται σε συνηθισμένα ονόματα και υπαρκτά τοπωνύμια, θίγει γνωστά ζητήματα και καταστάσεις, που ενσωματώνονται αρμονικά στον αφηγηματικό κορμό και τον εμπλουτίζουν με χυμούς αληθινής ζωής. Εδώ η φαντασία αυτοπεριορίζεται από μια χαρακτηριστική σωφροσύνη, η πλοκή κι η εξέλιξη είναι μετρημένες, η μυθοπλαστική προσπάθεια διακρίνεται για ένα ιδιαίτερο ήθος, καθώς υποχωρεί οικειοθελώς, προκειμένου ν’ αφήσει χώρο στη ζωή, που ξεπερνάει άλλωστε και τον πιο ευφάνταστο συγγραφέα. Κι έτσι προβάλλουν, σε πρώτο πλάνο, ζητήματα πανανθρώπινα, κι άλλα ιδιαίτερα, τοπικά, όλα όμως γνώριμα, θαρρείς δικά σου, που σε οδηγούν αβίαστα στην ταύτιση και τη συμπάθεια: η γέννηση, ο θάνατος κι η ξενιτειά, οι πολιτικές έριδες κι ο εμφύλιος, η σχέση με τη φύση και το Θεό, η εργασία κι οι βιωτικές μέριμνες, η έγνοια για τα παιδιά και τους γέροντες, η αγάπη κι ο έρωτας». Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε και ο αντιδήμαρχος πολιτισμού κ. Πάνος Σάπκας.
Στο τέλος της εκδήλωσης την οποία συντόνιζε ο δημοσιογράφος κ. Γιώργος Τράντας, η συγγραφέας κ.Ελένη Αναστασοπούλου διάβασε αποσπάσματα από το «Δυσσάκο» συνομίλησε με το αναγνωστικό κοινό και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της. Μια κιθάρα και η φωνή, του Τάσου Βόγγολη, έκλεισε το χθεσινό λογοτεχνικό ταξίδι με μελοποιημένη Καββαδική ποίηση. Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του ΟΥΗΛ βρέθηκαν επίσης ο Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας κ. Σωτήρης Βούλγαρης, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, η διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Λάρισας κ. Χρύσα Βουλγαράκη, ο πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κ. Νίκος Κοσμάνος, εκπαιδευτικοί, καλλιτέχνες και εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων της πόλης,

- See more at: http://www.eleftheria.gr/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/item/104623-%CE%BF-%C2%AB%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82%C2%BB-%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8C.html#sthash.nvrx1nd3.dpuf

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ο «Δυσσάκος» κέρδισε το αναγνωστικό κοινό

23 Φεβ 2016 0:30:50

Πολιτισμός

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ο «Δυσσάκος» κέρδισε το αναγνωστικό κοινό

23 Φεβ 2016 0:30:50

Πολιτισμός

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ο «Δυσσάκος» κέρδισε το αναγνωστικό κοινό

23 Φεβ 2016 0:30:50

Πολιτισμός