http://www.exostispress.gr/Article/sinenteixi-me-tin-siggrafea-eleni-anastasopoulou-0
της Βούλας Παπατσιφλικιώτη
Συνέντευξη με την συγγραφέα Ελένη Αναστασοπούλου!
Μέσα από αυτή τη στήλη θα γνωρίσουμε μια συγγραφέα, που μας έρχεται από την
όμορφη Λάρισα! H κ.
Ελένη Αναστασοπούλου
σπούδασε παιδαγωγικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και
πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, ΑΠΘ και Πανεπιστήμιο
Θεσσαλίας και στην Ιταλία. Έκτοτε, εκπαιδεύει κι εκπαιδεύεται, δια βίου, τόσο
στο πεδίο της παιδαγωγικής όσο και στη λογοτεχνία. Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία
παιδαγωγικού περιεχομένου και δύο λογοτεχνικά. Μας παρουσιάζει τα δύο της έργα
και κουβεντιάζει μαζί μας!
Tι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή
παιδικών βιβλίων;
Η
παρακίνηση, συν-κίνηση θα το έλεγα,
είναι απόρροια κάποιας ανάγκης. Η γραφή προέκυψε ως ανάγκη να καταγράψω
τον προσωπικό μου τρόπο με τον οποίο προσλαμβάνω τον κόσμο. Η έκθεση, δηλαδή η
έκδοση, αυτών των σκέψεων προέκυψε ως εκπλήρωση της ανάγκης για επικοινωνία. Τα πρώτα μου συγγραφικά
βήματα απευθύνθηκαν σε ενήλικες και μετά από δυο συλλογικές εκδόσεις με
διηγήματα ήρθε το βιβλίο μου «Σκοτωμένο Νερό», απ’ τις εκδόσεις
Γαβριηλίδη. «Το μυστικό της Ερασμίας και
του Εραλντ» είναι το πρώτο βιβλίο σε μορφή παραμυθιού που ωστόσο απευθύνεται τόσο σε παιδιά όσο και
σ’ ενήλικες με τον σεβασμό που τρέφω στον αναγνώστη, κάθε ηλικίας. Ως παραμύθι
διαπραγματεύεται αρχετυπικές αλήθειες που ενυπάρχουν στον άνθρωπο είτε είναι παιδί
είτε είναι ενήλικας.
Πιστεύετε ότι κάποιος γεννιέται ή γίνεται συγγραφέας;
Το
ερώτημα σχετικά με το αν γεννιόμαστε με κάτι ή γινόμαστε στην πορεία είναι προαιώνιο κι έχει προκαλέσει πολλές
συζητήσεις κι έχει απασχολήσει τόσο τη
φιλοσοφία (εμπειριστές/ γενετιστές) όσο και την ψυχολογία. Εκ της προσωπικής
μου θεώρησης και στάσης δεν πιστεύω στον κληρονομικό ντετερμινισμό και εκ του
ρόλου μου ως παιδαγωγού πιστεύω
στην εξέλιξη του ανθρώπου δια της αγωγής, της εκπαίδευσης και της εξάσκησης,
χωρίς να παραγνωρίζω τις κλίσεις και τα ταλέντα.
Ποια νοήματα θέλετε να περάσετε
στους μικρούς αναγνώστες των παραμυθιών σας;
Όπως ανέφερα
και πριν, τα παραμύθια διαπραγματεύονται αρχετυπικές αξίες και συγκρούσεις όπως
το καλό και το κακό, το θάρρος, η δειλία, το δίκιο και το άδικο, η ύβρις, η
νέμεσις, η κάθαρση. Τα παιδιά ταυτιζόμενα με τους χαρακτήρες των παραμυθιών μαθαίνουν να
διαχειρίζονται με συμβολικό τρόπο και με την ασφάλεια της απόστασης, τις δικές τους εσωτερικές συγκρούσεις και
αγωνίες, τους φόβους και τις ανασφάλειες. Το μυστικό της Ερασμίας και του Εραλντ, βρίσκεται στην επιμονή, στο θάρρος, στη θέληση να
ξεπεράσουν τα εμπόδια και να πετύχουν το στόχο τους.
Είστε αισιόδοξη ή απαισιόδοξη για
το μέλλον του παιδικού βιβλίου;
Είναι
γεγονός ότι επειδή το παιδικό βιβλίο
θεωρείται
πολύ εύκολο είδος, διαφωνώ κάθετα μ’ αυτή την αντίληψη και την θεωρώ ανεύθυνη,υπάρχειυπερπαραγωγή και δυστυχώς
, ίσως γι' αυτό κυκλοφορούν και πολλές κακές εκδόσεις. Το παιδικό βιβλίο για να έχει διάρκεια
πρέπει να έχει ποιότητα και φυσικά ενημερωμένους γονείς κι εκπαιδευτικούς διότι
αυτοί επιλέγουν κι έχουν υποχρέωση, αφ’ενός απέναντι στην ψυχοσύνθεση του
παιδιού κι αφετέρου να βάζουν τα θεμέλια για τον μελλοντικό ενήλικο αναγνώστη. Όσο
για το μέλλον, παρόλη την υπερπαραγωγή, απειλείται τόσο από την κακή ποιότητα
όσο κι από τον ηλεκτρονικά μέσα. Η δύναμη των ηλεκτρονικών μέσων είναι τεράστια κι ο
συναγωνισμός του έντυπου με τον ηλεκτρονικό λόγο, μοιάζει με κείνον της χελώνας
και του λαγού. Ελπίζω όμως ότι όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ενδιαφέρονται
για την προσωπική επαφή, για τη συνάντηση των βλεμμάτων, για τη ζεστασιά του
χαρτιού, για τη μυρωδιά του τυπωμένου βιβλίου, για άγγιγμα, για το αγκάλιασμα
και δεν θα υποκαθιστούν όλη αυτή την εγρήγορση των αισθήσεων με την οθόνη του
υπολογιστή θα υπάρχουν και βιβλία, για παιδιά και ενήλικες. Ο αγώνας θα κριθεί στην ποιότητα και στο
είδος της επικοινωνίας που ως κοινωνία θα επιλέξουμε και θα στηρίξουμε
.
Τι πρέπει να κάνει ένας εκπαιδευτικός ή γονιός για να
αγαπήσει το παιδί το βιβλίο;
Να διαβάζει
ο ίδιος, να διαβάζει στο παιδί του όσο είναι μικρό, να συν-διαβάζουν όταν
μεγαλώνουν, ν’ αφήνουν τα παιδιά ν’ αναπτύσσουν τη δική τους σχέση με το βιβλίο
και να μην προσπαθούν να εκμαιεύσουν απ’ αυτά την άποψη που οι ενήλικες έχουν
στο μυαλό τους. Αναφέρομαι στην ερώτηση «γιατί σου άρεσε;». Η παραμυθητική
διεργασία συνήθως συμβαίνει ασυνείδητα στα παιδιά και δεν έχουν τη δυνατότητα
να εξηγήσουν γιατί μαγεύτηκαν από το τάδε κι όχι από το δείνα. Να μην
απομαγικοποιούμε λοιπόν τη σχέση του παιδιού με τα παραμύθια, κυρίως,
απαιτώντας αναλύσεις και διδάγματα.
Έχετε
συγκινηθεί με ένα βιβλίο που έχετε γράψει ή έχετε διαβάσει;
Συγκινούμαι,
γι αυτό όσο περισσότερα βιβλία διαβάζω τόσο πιο πολύ επιστρέφω, με τα κλασσικά
αναγνώσματα, ελληνικά και ξένα, αρχίζοντας απ’ τον Όμηρο και τα παραδοσιακά
παραμύθια.
Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;
Δεν ξέρω αν
είναι αγαπημένη αλλά τη σκέφτομαι συχνά και λειτουργεί σαν κίνητρο για μια
συνεχή ανακάλυψη και βελτίωση σε όλα τα επίπεδα. Είναι από ένα ποίημα του Ναζιμ Χιμέτ : «Κι αυτό που
θέλω να σου πω, το πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο `χω πει ακόμα».
Για ποιο
λόγο θα σταματούσατε να γράφετε;
Αυτή είναι
εύκολη απάντηση, εξ’ άλλου προκύπτει κι απ’ τα προηγούμενα. Όταν θα έχει
ικανοποιηθεί η ανάγκη της έκφρασης, τότε
θα σταματήσω και να γράφω. Μάλλον ποτέ. Αν εννοείτε και την έκδοση των γραπτών
μου αυτό θα εξαρτηθεί απ’ το αν αυτά που γράφω αφορούν και άλλους και αξίζει να
τα μοιραστώ μαζί τους.
Ευχαριστώ
για την ουσιαστική κουβέντα!
***
Βιβλία της συγγραφέας:
Σκοτωμένο
νερό
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις
Γαβριηλίδης.
Οι ήρωες των διηγημάτων, η Μυρτώ, η Αργυρούλα, ο
Μίμης, ο Πάτσιαβους, ο Σάλιαγκας κτλ., με την αρμόζουσα τεχνική της συγγραφέως
συνθέτουν μια οικεία αλλά και φανταστική κοινωνία, της οποίας θα ήθελε ο
καθένας μας να είναι μέλος ως πρωταγωνιστής ή παρατηρητής της εκάστοτε
ιστορίας.
Με κοινωνική ευαισθησία, με χιούμορ και ευφυείς μεταβάσεις από το δράμα στο
χαμόγελο και στο γέλιο, η Ελένη Αναστασοπούλου αρθρώνει πειστικά έναν ελκυστικό
κόσμο.
Το μυστικό της Ερασμίας και του Έραλντ
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις
Διάπλους.
Αρκετές φορές ανάμεσα στους ανθρώπους και συχνά
αυθαίρετα, μπαίνουν εμπόδια, περιορισμοί και όρια. Όμως, οι δύο φίλοι, ο Έραλντ
και η Ερασμία, με τη βοήθεια της φύσης, βρήκαν το μυστικό τρόπο να τα
νικήσουν... ΄
Ήμουνα
κι εγώ εκεί και με κέρασαν φακή μου είπανε το μυστικό, άκου τώρα θα στο πω...
"Θα περάσεις τη γραμμή αν το θέλεις πάρα πολύ"
