https://www.facebook.com/MulticulturalChildrensBookDay/

FARY TALLES-ELENI ANASTASOPOULOU- ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

2014

A beetle impedes the friendship of Erasmus and Herald. However, friendship has the power to overcome obstacles and difficulties. It has the power to transform people, give them courage and make them strive to conquer their dreams.

                                                                         2016

In the village Kipera, in Africa, the children grow up in huts, play in soil, creating toys with their hands like  balls from rags, cars with bottles and wheels from caps. The children in Kipera  are happy and love the candies. In the village lives also the giant Babayum who doesn’t love the children because they ate the candies that  giant loves very much.

When a baby was born in the village, the heart of Babayum  filled with love.

Since then everyone in Kipera of Afrika, lived happily and loved one another, the children continue to play on the soil with their improvised games and share the candies with Babayum.

                                                                       2016

A doll will be the companion of a child on the road of the forced and violent escape from his homeland. At the most difficult time,  in the middle of the turbulent sea, the doll falls into the waves to save her friend from the dragon of the seabottom. In the child's hands,  remained only the little sandal of the doll. The boy was desperate.

Will he see the lost doll again?
Will he wear her the sandal to come back to their home?
The doll will become the reason to find a friend in the new homeland and the sandal will become the symbol that will unite them.

2019   (Nominee for first prize from the Greek Children's Book Circle, member IBBY) The birds are Grandpa's friends. Every day Grandpa and Alba like to see the train and go to the train station. There, while waiting for the train, Grandpa tells stories of his life in Alba. But one day he began to forget and confuse names and places. The birds went to  his grandson Marios and made a plan to help grandfather remember again .

http://www.eleftheria.gr/%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7/item/145954-%C2%AB%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%AE%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CE%AC%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%AD-%CE%BC%CE%B5%C2%BB%E2%80%A6.html

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ 26ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

«Ξένος ήμην και συνηγάγετέ με»…

Δημοσίευση: 05 Ιαν 2017 10:40

Εκπαίδευση

• Δήμος Λάρισας

Η περιφερειακή διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, κ. Ελένη Αναστασοπούλου, απαντώντας στην κριτική που της ασκεί και στη διαμαρτυρία του προέδρου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 26ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας κ. Χαχάμη, για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, σε επιστολή της αναφέρει τα εξής:

«Κε Χαχάμη, με χαρά διαπιστώνω ότι το ενδιαφέρον σας συμπίπτει με αυτό της πολιτείας, την οποία εκ του ρόλου μου εκπροσωπώ, για τη φοίτηση των προσφύγων μαθητών και την παράλληλη απρόσκοπτη λειτουργία της φοίτησης των Ελλήνων μαθητών. Σας διαβεβαιώ ότι η πολιτεία προσπαθεί παρά τις δυσκολίες να εξασφαλίσει τις καλύτερες συνθήκες για όλους.

Στο πλαίσιο αυτό έγινε στο γραφείο μου, σε εξαιρετικό κλίμα, συνάντηση συνεργασίας και ενημέρωσης με τον διευθυντή Α’/βάμιας κύριο Σωτήρη Βούλγαρη καθ' ύλην αρμόδιο, τους Δ/ντες των σχολείων, τις υπεύθυνες συντονίστριες των ΔΥΕΠ και εκπροσώπους των συλλόγων γονέων των Δημοτικών Σχολείων, 30ού, 7ου, Τερψιθέας και Κοιλάδας.

Έλειπε ο εκπρόσωπος των γονέων του 26ου αν και προσκλήθηκε.

Στην πρόσκληση που σας έγινε, διά μέσου της Δ/νσης του σχολείου όπως και σε όλους τους αντίστοιχους εκπροσώπους, εσείς απαντήσατε αρνητικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Παρά ταύτα, επειδή η τακτική "είπε ο ένας είπε ο άλλος" δεν βοηθά παρά μόνο παραποιεί, η Δ/νση Α’/βάθμιας Εκ/σης και η υπηρεσία μας είναι στη διάθεσή σας να σας ενημερώσει και να απαντήσει, έστω και κατ' ιδίαν αφού αρνηθήκατε να παρευρεθείτε στην προγραμματισμένη συνάντηση, σε ό,τι σας απασχολεί.

Παρά όμως τις διαβεβαιώσεις σας και το ενδιαφέρον για τη φοίτηση των προσφύγων μαθητών, μάλλον δεν έχετε πειστεί αφού τους χαρακτηρίζεται "παράνομους" και συμπερασματικά ως παράνομοι δεν μπορούν να έχουν τα ίδια δικαιώματα. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε οποιοδήποτε παιδί και πολύ περισσότερο πρόσφυγα πολέμου ως "παράνομο".

Τέλος συμμεριζόμαστε την αγωνία των γονέων και της κοινωνίας απέναντι σε νέες και άγνωστες καταστάσεις, ωστόσο δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια κανενός άλλου παρά μόνο της πολιτείας, βάσει νόμων και διεθνών συμβάσεων να αποφασίζει για τέτοια καίρια ζητήματα.

Και μιας και αναφέρεστε στην "Πολιτεία" του Πλάτωνα προφανώς θα γνωρίζετε ότι στην Αρχαία Ελλάδα σε περίπτωση ξένων, με τη μεσολάβηση της πολιτείας, η φιλοξενία αναθέτονταν σε ορισμένους πολίτες οι οποίοι αντιπροσώπευαν την πόλη, οπότε δημιουργήθηκε ο θεσμός της δημόσιας φιλοξενίας.

Σε ό,τι δε αφορά στις δηλώσεις περί "άλλου τύπου καθεστώτα" τα αφήνω στην κρίση των αναγνωστών.

Ας ευχηθούμε τη νέα χρονιά να μην υποχρεωθούν άλλοι συνάνθρωποί μας σε αναγκαστική προσφυγιά. Αν όμως υπάρξουν εμείς θα "φροντίζουμε για τη φιλοξενία" όπως μας νουθετεί ο Μένανδρος και μας υπενθυμίζουν οι ιερές γραφές," Ξένος ήμην και συνηγάγετέ με".

*Η κ. Αναστασοπούλου στην επιστολή της παραθέτει και την εγκύκλιο ορισμού των σχολείων/ΔΥΕΠ 215440/ΓΔ4 ΦΕΚ τ. Β΄ 4137/22-12-2016, στην οποία αναφέρονται τα επιλεγέντα σχολεία στη Λάρισα για τη δημιουργία τμημάτων εκπαίδευσης προσφύγων, μεταξύ αυτών και το 26ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας.

http://www.bookia.gr/index.php?action=book&bookid=213429&booklabel=%CE%9F%20%CE%9C%CF%80%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BF%CE%B9%20%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%82

---

Καλλιόπη Γραμμένου

  5

Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου

11-01-2017 08:58

Υπέρ  Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά  

Σ’ ένα χωριουδάκι πέρα μακριά στην Αφρική, στο Κιπέρα, ζούν...

σε καλύβες από χώμα και άχυρο, οικογένειες με παιδιά χαρούμενα και ευτυχισμένα. Η Μπιμπι, η έγκυος μαμά του Αζιζ κάθε μέρα κουβαλούν νερό σε κουβάδες και τρώνε ουγκάλι από νερό , αλεύρι και καλαμπόκι. Για γλυκάκι έχουν ένα κομμάτι ζαχαροκάλαμο! Ο μπαμπάς του Αζιζ αναγκάζεται να δουλεύει μακρία σε μια πολιτεία και φεύγει από το σπίτι για πολλές μέρες.

Ο μικρός Αζιζ κάνει όνειρα και σχέδια για το μωρό που θα γεννηθεί, για το όνομά του, για τα παιχνίδια που θα παίζουν… Έχει κιόλας έτοιμη μια μπάλα από κουρέλια. Μαζί με τους φίλους τους παίζουν με αυτοκινητάκια που φτιάχνουν από πλαστικά μπουκάλια και καπάκια, με κούκλες που φτιάχνουν από πανιά και μαλλιά από τα μουστάκια από τα καλαμπόκια… τι ευτυχία και τι ανυπομονησία για τον ερχομό του μωρού!

Όμως πέρα στην άκρη του χωριού ζούσε ο Μπαμπαγιούμ , που αγαπά τις καραμέλες και καθόλου μα καθόλου τα παιδιά. Θα μου πείτε καραμέλες στο Κιπέρα; Πως; Οι μζούγκου (λευκοί άθρωποι) σκορπίζουν πίπι, όταν περνούν με τα μεγάλα αυτοκίνητα τους. Βροχή η καραμέλες-πίπι. Τα παιδιά τις τρώνε και τα καραμελόχαρτα τα δίνουν στον Αζιζ που κάνει συλλογή.

Θα καταφέρει η μυρωδιά από τα τόσα καραμελόχαρτα να φτάσει ο Μπαμπαγιουμ μέσα στο χωριό; Τι θα κάνει ο Αζιζ όταν δει να λείπει όλη η συλλογή του; Η αγριοφωνάρα του Μπαμπαγιούμ πως θα γίνει ένα χαμόγελο από μια φέτα φεγγαριού;

Τα χρυσόχαρτα, η μαγική νύχτα της γέννησης του μωρού της Μπίμπι, το κλάμα του μωρού, τα γέλια και οι φωνές των παιδιών, το ασημένιο χαμόγελο από τη σελήνη, το μυρωδάτο γιασεμί έχουν τόσο δύναμη που μπορούν να μαλακώσουν ακόμα και τη σκληρή καρδιά του Μπαμπαγιούμ.

Το βιβλίο «Ο Μπαμπαγιούμ και οι καραμέλες» της Ελένης Αναστασοπούλου, σε εικόνες της Θέντα Μιμηλάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλους, μας μεταφέρει σε μια κοινωνία που ο τρόπος ζωής και οι συνήθειες των κατοίκων διαφέρει πολύ από τη δική μας καθημερινότητα.

Είναι ένα παραμύθι που ξεκλειδώνει μια πόρτα στον κόσμο, μια πόρτα να απολαύσει ο μικρός αναγνώστης μια διαφορετική κουλτούρα, ήθη και έθιμα ενός άλλου τόπου. Το cd που περιέχει το βιβλίο ενισχύει ακόμα αυτό το ταξίδι με την αφήγηση της συγγραφέας αλλά και με τα ηχογραφημένα τραγούδια από τα ίδια παιδιά του Κιπέρα, αλλά και του Κινταμάλ.

Όσο για την εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη είναι πραγματικά κάθε εικόνα κι ένας πίνακας ζωγραφικής. Χρώματα γήινα, μοτίβα αφρικάνικα, βλέμματα μου σε μαγνητίζουν, σε μεταφέρουν στο τοπίο και στον κόσμο του Κιπέρα.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  

Ναι

  /  

Όχι

  

http://www.femalevoice.gr/2016/12/femalevoicegr_63.html

ΕΥΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ FEMALEVOICE.GR

12/30/2016 01:30:00 π.μ. Αρθρο

Ευχή είναι η επιθυμία αυτού που θέλουμε να συμβεί τόσο σε μας όσο και στους αγαπημένους μας. Οι ευχές που δίνονται απλόχερα κυρίως του στο τέλος της παλαιάς και στην αρχή της νέας χρονιάς είναι συνήθως επιφορτισμένες με προσδοκίες οι οποίες φτάνουν στα όρια του μαγικού.
 Όμως, το μαγικό και υπερφυσικό δημιουργεί μα παθητική προσμονή που οδηγεί στην παραίτηση όταν με το σβήσιμο της ευφορίας και της λάμψης των γιορτών έρχεται η ακύρωση των ευχών. Οι καιροί όμως δεν επιτρέπουν παραιτήσεις. Αντίθετα επιβάλλουν εγρήγορση και δράση.
Οι πρωταγωνιστές της προσωπικής μας ζωής  είμαστε εμείς και οφείλουμε να διεκδικήσουμε τα όνειρά μας, να αγωνιστούμε για να κατακτήσουμε τους στόχους μας .
« Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,/τούτο προσπάθησε τουλάχιστον/όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις…/στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία…»,
 ως  συμπρωταγωνιστές και συνδιαμορφωτές της καθημερινής, συλλογικής ζωής ας την απαλλάξουμε από την κατά Καβάφη «ανοησία» κι ας την νοηματοδοτήσουμε  με την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, την ανοχή και τον σεβασμό στο διαφορετικό, με την κατανόηση και την ενσυναίσθηση  του διπλανού μας.
Οι ευχές μου με τη μορφή της υπόσχεσης για δράση προσωπική και συλλογική  απευθύνονται καταρχάς στο χώρο της παιδείας, εκ του ρόλου μου ως Περιφερειακής Διευθύντριας Εκπαίδευσης Θεσσαλίας  και φυσικά ως παιδαγωγού. Βέβαια είναι δύσκολο να γράψει κανείς για ότι αγαπά και τον πληγώνει και η Παιδεία ιδιαίτερα σε καιρούς κοινωνικοοικονομικής και ηθικοπολιτικής ένδειας είναι ένα πεδίο κατεξοχήν αγαπημένο και πληγωμένο.
 Ωστόσο, δεν έχουμε καιρό για παράπονα κι εξομολογήσεις κι εκείνο που θέλω να ευχηθώ και θα προσπαθήσω για την υλοποίησή του αφορά την ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου το οποίο μαζί με τις γνώσεις που θα παρέχει θα διαμορφώνει και θα υπηρετεί τον άνθρωπο.
Στους γονείς και στους μαθητές ευχή και προσδοκία να πορευτούμε και να αγωνιστούμε μαζί για τον κοινό μας στόχο που είναι το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και παιδείας που οφείλουμε στη νέα γενιά.
 Εύχομαι στους συνεργάτες Διευθυντές Α/μιας και Δ/μιας  και στους  συναδέλφους εκπαιδευτικούς να έχουν υγεία και δύναμη διότι αυτοί είναι τα θεμέλια του οικοδομήματος της εκπαίδευσης και κυρίως οι φορείς των ιδανικών και των αξιών της Παιδείας τις οποίες έχουν χρέος να μεταφέρουν στους μαθητές μας.
Στους συνεργάτες μου της Περιφερειακής Διεύθυνσης και όλους τους υπαλλήλους των υπηρεσιών της εκπαίδευσης  μαζί με τις ευχαριστίες μου για την προσπάθεια που καταβάλλουν για την  ανταπόκριση των υπηρεσιών  μας  στις αυξημένες απαιτήσεις των καιρών, εύχομαι καλή ξεκούραση προσωπική και οικογενειακή γαλήνη.
Τέλος σε προσωπικό επίπεδο, στο μέγεθος του σύμπαντος που μου αντιστοιχεί,  να μπορώ να στηρίζω την οικογένειά μου όταν με χρειάζεται και να είμαι γενναιόδωρη με τους ανθρώπους γύρω μου. Και κάτι μικρό προσωπικό που μοιάζει όντως μαγικό, λίγο περισσότερο χρόνο για  διάβασμα και γράψιμο κι ένα ταξίδι στην Αφρική για μια αγκαλιά με τα παιδιά του Κιπέρα και του Κινταμάλι…
Κάθε φέτος και καλύτερα…
Καλή Χρονιά,

Ελένη Αναστασοπούλου
Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας