Ματαιώθηκε η γιορτή μας.
Ισως μια άλλη φορά, ίσως ποτέ.
Αν ήταν θέμα χρόνου, μάλλον δεν ήταν ο καιρός της.
Η αιτία, θαρρώ, ήταν η απουσία της μουσικής, τα λόγια που δεν ειπώθηκαν.
Μήπως δεν ήξερες τη δύναμή τους; κόκκαλα τσακίζουν
και πως να χορέψω χωρίς κόκκαλα; τσακίστηκαν στη σιωπή.
Γι αυτό μ' αρέσει οταν παρασύρεσαι απ' τη μουσική και γίνεσαι αντίλαλος που χορεύει με τη σκιά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου